คุณคือการอัศจรรย์
ทำไมฉันจึงพูดว่า: คุณคือการอัศจรรย์?
ผ่านมา 5วัน แล้วนับตั้งแต่คุณสมัครรับ "อัศจรรย์เกิดขึ้นได้ทุกวัน" ฉันหวังว่าอีเมลรายวันเหล่านี้ได้เป็นพระพรอันยิ่งใหญ่ในชีวิตของคุณแล้ว!
คุณอาจสังเกตเห็นว่าฉันมักจะจบอีเมลด้วยประโยคนี้เสมอ: "คุณคือการศจรรย์" หลายคนถามฉันว่าทำไมถึงทำแบบนั้น เป็นคำถามที่ดีมากเลย! ที่ฉันบอกคุณทุกวันเพราะฉันไม่อยากให้คุณลืมความจริงข้อนี้ ฉันเคยเห็นหลายคนที่ไม่เชื่อว่าตัวเองมีความพิเศษ แต่ฉันอยากบอกคุณในนามของพระเจ้าว่า คุณมีความพิเศษ! คุณคือการอัศจรรย์!
เหตุผลอื่นๆ ที่ฉันรักประโยคนี้...
ฉันคิดว่ามันแสดงคุณค่าและเสริมพลังให้กับคนที่เราพูดด้วย: "คุณคือการอัศจรรย์ คุณมีความสำคัญ คุณมีค่า คุณมีความพิเศษเฉพาะตัว! ฉันขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับคุณ"
มันถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า พระองค์เท่านั้นที่ทำการอัศจรรย์ได้ คุณมีชีวิตอยู่เพราะพระเจ้าปรารถนาให้คุณมีตัวตน! พระองค์มีแผนการสำหรับชีวิตของคุณ หลักฐานก็คือ...คุณมีชีวิตอยู่!
และสุดท้าย มันเป็นการยอมรับพระผู้สร้างของเรา! เรายังกล่าวด้วยความจริงใจต่อพระองค์ว่า 'ขอบพระคุณสำหรับการอัศจรรย์ของพระองค์!'
อย่าลืมเลยนะ คุณคือการอัศจรรย์!